Teleurstelling over het geslacht
Jongen of meisje?
Steeds meer mensen willen weten wat het geslacht van de baby gaat zijn. En dan ook graag zo snel mogelijk! Een pretecho bij 15 wkn of misschien kunnen wij het al zien bij de termijnecho?
Maar wat nou als het geslacht een enorme teleurstelling geeft? Een taboe om over te praten. Op de vraag “Heb je voorkeur voor een jongen of een meisje?” Krijg je meestal “nee” als antwoord. “Als het maar gezond is”, “We moeten blij zijn dat we een kindje krijgen” enz. Allemaal waar maar toch zijn er best veel mensen die teleurgesteld zijn. En deze teleurstelling geeft veel schuldgevoel. Schuldgevoel naar de baby toe maar ook naar de omgeving.
Als jullie dit lezen zullen velen hier een mening over hebben. Het is ook lastig. Maar je moet weten dat de vaders en moeders dit gevoel ook écht niet willen hebben en dit zelf óók heel vervelend en naar vinden! Zij zijn heel blij dat er een baby komt! En vinden het een vreselijk gevoel omdat zij óók mensen in de omgeving hebben die geen kinderen kunnen krijgen. Maar zij moeten afscheid nemen van hun grootste wens voor een bepaald geslacht. Dit gevoel kan diep gaan en nog meer verdriet geven door hun schuldgevoel over dit gevoel.
In veel gevallen zakt de teleurstelling in de zwangerschap of na de bevalling maar het komt ook voor dat de teleurstelling blijft. Dit is zwaar. Vanwege het taboe, vanwege het schuldgevoel en doordat de vaders en moeders het idee hebben er niet over te mogen praten.
Tips voor iedereen met een teleurstelling over het geslacht:
- Praat erover; met de omgeving en met ons!
- Professionele hulp kan soms nodig zijn
- Help het taboe de wereld uit! Praten kan ook anderen helpen!
Tips voor mensen in de omgeving van iemand die teleurgesteld is over het geslacht:
- Praat erover
- Wees begripvol
- Help bij het zoeken van professionele hulp als je denkt dat dit nodig is.
- Bedenk dat de vaders en moeders het zelf ook écht heel vervelend vinden!
We hopen hiermee het taboe een klein beetje te verbreken en het iets makkelijker te maken voor alle vaders en moeders die in deze situatie zitten. Want nogmaals…. Zij willen deze gevoelens helemaal niet hebben!